ماه عشق

امروز اولین روز از ماه محرم الحرام است. ماه پیروزی خون بر شمشیر، ماهی که به گفته امام راحل موجب زنده نگه داشتن اسلام می‌شود. سالار شهیدان اباعبدلله الحسین با زن و فرزندانش و یاران وفادارش به سوی سرزمین کرببلا شتافت تا دین جدش را احیا کند و گفته  جدش را تحقق بخشد که فرموده بود حسین جان ان الله شاء ان یراک قتیلا، رفت و درخت اسلام را با خون پاک خودش و فرزندانش و برادر رشیدش و هفتادو دو یار وفادارش آبیاری کرد و با این جهاد عظیمش اساس ظلم و کجروی‌ها را برچید. قریب به هزار و چهارصدسال از این واقعه می‌گذرد اما ذره‌ای ازعظمت آن کاسته نشده است علی‌رغم همه تلاشهای دشمنان دین، چراکه واقعه عاشورا مصداق این آیه از قرآن است که خداوند متعال فرمود" یریدون ان یطفئوا نور الله بافواههم ویابی الله الا ان یتم نوره ولو کره الکافرون- می‌خواهند نور خدا را با دهن‌هایشان خاموش کنند وخدا این کار را بر‌نمی‌تابد مگر اینکه نور خود را کامل گرداند، هرچند که کافران ناراضی باشند.(توبه/33)

آری این نور تابان هزار وچهارصد سال است که پرحرارت می‌درخشد و مصیبت حسین هرگز در دلهای مومنین خاموش نمی‌شود چرا که برای مصیبت حسین در دلهای مومنین حرارتی است که هرگز سرد نمی‌شود.

به حق مصیبت‌هایی که بر ابی‌عبدالله الحسین وارد آمد را هیچ گوشی تاب شنیدن و هیچ دلی تاب درک آن را ندارد چرا که هرکس ذره‌ای از آن را درک کند جان خواهد داد. مگر دلی طاقت شنیدن مصیبت 6ماهه را دارد؟ مگر دلی طاقت شنیدن اربا اربا شدن بدن جوان رشید ابی عبدالله شبه پیغمبر را دارد؟ مگر دلی طاقت شنیدن مصیبت دستهای قلم شده قمر بنی هاشم را دارد؟ بی‌علت نیست اگر حضرت حجت فرمود: حسین جان هرروز و شب برای تو گریه می‌کنم اگر اشک چشمانم خشک شود برای تو خون گریه می‌کنم.

آری یک بار دیگر محرم آمد و بار دیگر قلبها جریحه‌دار شد و اشکها جاری.

خدار وشکر که محرم امسال را هم می‌بینیم، سیاهی‌ها، نوحه‌ها، سینه‌زنی‌ها، اشکها، دسته‌های عزاداری.

سلام ما به ماه عشق، سلام ما به ماه عشق‌بازیِ اشک و ناله با قتیل العبرات، سلام ما به ناله‌های رباب.

سلام بر محرّم

بازاین چه شورش است که در خلق عالم است

بازاین چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

بازاین چه رستخیز عظیم است کز زمین

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست

این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدسیان که جای ملال نیست

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جنّ و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند

گویا عزای اشرف اولاد آدم است